دل نوشته هاي يك متخصص

. بطور واضح، سيستم شنيداري به تفاوت هاي كوچك VOT حساس است اما مكانيسم درك گفتار، سيگنال هاي آكوستيكي متفاوت سمعك ويدكس را تلفيق مي كند و همه آنها را به عنوان يك واج مشابه در ك مي كند. چنين تصميمات اتخاذ شده توسط مكانيسم درك گفتار با دانش زبان شنيده شده- به خصوص دانش در ارتباط با واج هاي زبان- هدايت مي شوند. زبان انگليسي يك افتراق واجي دو گانه براي همخوان هاي ايستا ايجاد مي كند همانطور كه براي جفت bat-pat نشان داده شد ( از فصل 2 به خاطر داريد كه انگليسي در خزانه اصواتش هر دو ايستاهاي بي واك آسپيره شده و بدون آسپيره شدگي را دارد اما [ph] و [p] توزيع مكمل دارند: [ph] در ابتداي هجا هاي داراي تكيه مي آيد مانند Pat ولي [p] در خوشه هاي همخواني كه با [s] شروع مي شوند مي آيد مانند Spat . از نظر آكوستيكي، يك ايستاي بي واك آسپيره شده VOT طولاني تري نسبت به ايستاي بي واك غير آسپيره دارد همانطور كه در شكل 4-6 نشان داده شد). زبان Thai از انگليسي متفاوت است و يك افتراق سه گانه در ذخيره واجي خود از همخوان هاي ايستا ايجاد مي كند و يك سه جزئي دارد مانند bâ كه بصورت [ba] تلفظ مي شود و به معني crazy است، pâ [pa] به معني aunt و phâa  [pha] به معني cloth . بدليل اين تفاوت هاي ذخيره واجي در دو زبان ، شنوندگان سيگنال هايي با پيوستگي VOT مشابه را بسيار متفاوت درك مي كنند. شركت كنندگان انگليسي زبان پيوستگي VOT را به دو طبقه تقسيم مي كنند و شركت كنندگان Thai زبان ، پيوستگي VOT يكسان را به سه طبقه تقسيم مي كنند.سو گيري هايي كه دانش زباني براي شنونده ايجاد مي كنند – با وجود تغيير پذيري سيگنال، درك گفتار را بدون تلاش ميسر مي سازد – پيامد هايي در زمينه يادگيري زبان دوم دارد . گوش دادن به يك زبان جديد با "گوش هاي" يك فرد داراي زبان اول، اجتناب ناپذير است بخصوص در مراحي ابتدايي يادگيري زبان دوم. در نتيجه درك تقابل هاي واجي جديد دشوار خواهد بود. براي مثال براي گوينده هاي انگليسي زبان "شنيدن" تقابل سه گانه ايستا هاي Thai – بخصوص تقابل آسپيره شده - غير آسپيره – حتي بعد از آموزش آن دشوار است.Catherine Best  و همكارانش پيشنهاد كردند افتراق اصوات گفتاري در زبان دوم بسيار بستگي به اين دارد كه آنها چقدر خوب بتوانند اصوات جديد را از نظر دركي به ذخيره واجي موجود براي زبان اول "شبيه كنند". بطور مشابه James Flege استدلال كرد كه خصوصيات غير بومي در گفتار دو زبانه ها معمولا به تداخل مربوط به يادگيري قبلي ذخيره واجي ارتباط دارد.