دل نوشته هاي يك متخصص

توافق بر اين است كه ماكزيمم امپدانس بين الكترودي مطلوب 5000 اهم (5 كيلو اهم) است. معمولا آزمايشگر تلاش مي كند، كه امپدانس را زير اين سطح نگاه دارد. (بين 1000 تا5000 اهم) اين هدف با استفاده از روش درست كاربرد الكترود، حاصل سمعك ويدكس مي شود. امپدانس خيلي پايين (غيرمعمول) نيز لزوما مطلوب نيست چون ممكن است ناشي از ارتباط مستقيم، بين دو الكترودي باشد كه مجاور هم قرار گرفته اند، و مي تواند به ايجاد اتصال كوتاه در ورودي آمپلي فاير بينجامد.

عامل موثر عمده در امپدانس بين الكترودي كه مستقيما زير نظر آزمايشگر است، يكپارچگي و مقدار تماس بين الكترود و پوست است. در حاليكه امپدانس مطلق پايين براي هر الكترود، ترجيح دارد، امپدانس متوازن بين الكترودها، نيز عامل مهمي است. الكترودي با امپدانس بالا، در تركيب با الكترودي با امپدانس پايين، باعث ايجاد عدم توازن الكتريكي در ورودي تقويت كننده تفاضلي و منجر به تداخل بيشتر از منابع آرتيفكت الكتريكي مي گردد. راهكارهاي موسوم براي بالانس قابل قبول در امپدانس بين الكترودها، اين است كه امپدانس بين الكترودي بين 2± كيلو اهم باشد. بايد از هر تلاشي فروگذار نكرد تا تفاوتهاي امپدانس بين تركيبات الكترود در اين گستره 2± باشد. الكترودهاي با امپدانس بالاتر را مي بايست برداشت، و دوباره پوست را آماده كرد. گاهي امپدانس الكتريكي با آساني با چند لحظه فشار دادن روي الكترود، و يا اينكه به آرامي الكترود را به سمتي از پوست كه آماده شده است بكشيم، يا مقداري past انتقالي بيشتر استفاده كنيم، يا اينكه آن را با چسب اضافه تري محكم تر كنيم، پايين مي آيد.

اگر تلاشهاي مكرر براي كاهش امپدانس كلي الكترودي بالا، موثر نيفتاد، اما هر الكترود امپدانس خوبي داشت و حداقل توازن در امپدانس بين الكترودي نيز وجود داشت، مي توان تست را ادامه داد.

شواهد آزمايشگاهي و تجربه كلينيكي نشان مي دهند كه مي توان AER را در بعضي شرايط محيطي، حتي با مقادير امپدانس الكترودي 10000 اهم و بالاتر، در صورتيكه توازن بين الكترودي برقرار باشد، ثبت كرد. امپدانس ورودي آمپلي فاير فيزيولوژيك، سطح بالايي امپدانس الكترودي را در ثبت AER نشان مي دهد.

با توجه به تفاوت در طراحي، بخصوص منطقه سطحي در دسترس، مقادير امپدانس مورد انتظار و مطلوب در بين انواع الكترودها، تفاوت مي كنند. براساس گزارش Murphy, Ferraro و Ruth (1986)، معدل امپدانس در الكترود eartrode در الكتروكوكلئوگرافي 20 كيلو اهم است. در صورتيكه Tiptrode مجراي گوش، يا الكترود سطحي ماستوئيد، امپدانس معمولا كمتر از 5 كيلو اهم است. مقادير امپدانس بالا كه توام با الكترود T.M هستند توسط rute و Lambert توصيف شده اند (1989). امپدانس الكترودي معمولا با دامنه AP الكتروكوكلئوگرافي كاري ندارد، و نيز مقادير امپدانس الكترودي بالا مانع از انجام موفقيت آميز ارزيابي الكتروكوكلئوگرافي نمي شود.

اگر الكترودها، سيم ها، دكمه ها، علائمي از آسيب يا پوسيدگي (ساييدگي) زياد نشان دهد يا اينكه حتي بعد از آماده سازي كامل پوست، امپدانس باز هم بالا باشد،‏در آن صورت بايد احتمال، آسيب در ظرفيت انتقالي الكتريكي، الكترود را مطرح كرد. اندازه گيري مقاومت، بين الكترودي، (مقاومت در برابر جريان، DC ارائه شده به ساختارهاي بين دو الكترود) در ارزيابي،يكپارچگي الكترودها مفيد است. آزمايش ساده براي تاييد يكپارچگي الكترودها اين است كه الكترودها را به صورت معمول متصل كنيم (به دستگاه) سپس آنها را در آب قرار دهيم (با استفاده از فنجان ...) و بعد امپدانس را بررسي كنيم. اگر الكترود سالم باشد، امپدانس بين الكتريكي بايد خيلي پايين باشد (0 يا يك كيلو اهم)