دل نوشته هاي يك متخصص

درك گفتار:

يك يافته اختصاصي در نروپاتي شنوايي درك گفتار ضعيف است كه به صورت غيرمتعارف بويژه در ارتباط با درجه كاهش شنوايي ديده مي شود، حتي درصد قيمت سمعك ريساند تشخيص گفتار صفر، در بيماراني با آستانه هاي تن خالص طبيعي، ديده مي شود. معمولا براي تبيين اين پديده به نقايص مشخص در پردازش زماني گفتار اشاره مي شود. به هر صورت گاهي توان تشخيص گفتار در برخي بيماران مبتلا به نروپاتي، ممكن است نسبتا خوب باشد، اين يافته مجددا متضمن جنبه هاي مثبتي در استفاده از سمعك، خواهد بود. (قبلا بدان اشاره شد)

حتي هنگاميكه عملكرد تشخيص گفتار يا هجا، مشخصا مختل نيست، در ارزيابي هاي مشكل تر درك گفتار نظير اهداف dic hotic-listening و درك گفتار در نويز زمينه، عملكردها دستخوش تغيير مي شوند.

رفلكس آكوستيك:

رفلكس هاي آكوستيك، معمولا در نروپاتي شنوايي ديده نمي شوند.

ناهنجاري هاي دهليزي:

اغلب تحقيقات در مورد نروپاتي شنوايي شامل ارزيابي عملكرد سيستم تعادلي نمي شوند. شيخ الاسلامي و همكاران (2003)، مجموعه اي از عملكردهاي تعادلي شامل تستهاي stability، ENG، Rotation test و VEMP را در سه بيمار بزرگسال كه يافته هاي طبيعي OAE و CM داشتند انجام دادند. اين محققين شواهدي از نتايج تعادلي غيرطبيعي در برخي از اين فرايندها ارائه كردند (مثلا تستهاي روبرگ، Mann، Stepping تحريك كالريك و VEMP) اما در تستهاي ديگر (نظير ساكاد، حركات چشمي، smooth pursuit، نيستاگموس اپتوكينتيك) يافته هاي طبيعي گزارش شدند.

شيخ الاسلامي و همكاران، نتيجه گرفتن كه درگيري بخش تعادلي عصب هشتم مغزي در بيماران مبتلا به نروپاتي شنوايي، مي تواند از مشخصه هاي اين بيماري باشد.