دل نوشته هاي يك متخصص

مفهوم اصلي اين است كه وقتي دو يا تعداد بيشتري شكل موج معدلگيري شده  روي هم سوار مي شوند خيلي مشابه يكديگر هستند. به طور ايده ال دو شكل موج تقريبا غير قابل تمايز هستند و فقط تفاوت هاي كوچكي در فعاليت زمينه يا نويز دارند. در اين حالت حتي يك شنوايي شناس بي تجربه مي تواند در يك چشم بر هم زدن تكرارپذيري سمعك اتيكن شكل موج را ارزيابي كند. به عنوان يك قاعده ، فقط اشكال موجي كه ( حداقل دو عدد موج ) كه تكرارپذير مي باشند ، مي توانند به عنوان پاسخ در نظر گرفته شوند. در حالي كه  گهگاهي استثناء در اين مورد وجود دارد ، شنوايي شناس بايد براي تكرارپذيري اشكال موج تلاش كند. اگر شكل موج تكرار نشد ، ثبت پاسخ شنيداري ساقه مغز كامل نشده است. يا اگر شكل موج تكرار نشد ، شنوايي شناس بايد بررسي كند و مشكل را پيدا كند. هيچ عامل منفرد ديگري بيشتر از تكرارپذيري شكل موج منجر به اعتماد و صحت در آناليز پاسخ شنيداري ساقه مغز نمي شود. بنابراين تلاشي بايد براي دستكاري شرايط اندازه گيري و افزايش تكرارپذيري شكل موج صورت گيرد. تكنيك هاي مورد استفاده براي بهبود مورفولوژي و تكرارپذيري شكل موج شامل دستكاري مداوم محرك و پارامترهاي ثبت و وضعيت شخص در طي ثبت پاسخ شنيداري ساقه مغز مي باشند.

دو منبع عدم قطعيت در ثبت پتانسيل هاي برانگيخته شنوايي عبارتند از : تغييرپذيري يا اشتباه در پاسخ و تغييرپذيري يا اشتباه در اندازه گيري.

پيش فرض اندازه گيري پتانسيل برانگيخته شنوايي :

پاسخ با محرك time-locked است. نويز زمينه حداقل و به طور تصادفي توزيع شده است. مطابق با اين فرضيه امواج به طور متوالي معدل گيري شده لزوما مشابه خواهند بود. براي ثبت پاسخ شنيداري ساقه مغز، اغلب پيش فرض ذكر شده در بالا تحت شرايط اندازه گيري بهينه ( ارزيابي پاسخ شنيداري ساقه مغز در شخص طبيعي و خيلي آرام و در سطوح شدت تحريكي بالا) فراهم مي شود. منابع تغييرپذيري در همه پتانسيل هاي برانگيخته شنوايي توسط تجربه باليني جمع آوري شده و همراه با مطالعه سيستماتيك عوامل خاص موثر بر اندازه گيري شناسايي شده اند. از نظر باليني بسيار مشكل است كه اشكال موجي پتانسيل برانگيخته شنوايي آلوده شده توسط آرتي فكت زياد را بتوان آناليز كرد. وجود آرتي فكت هاي نسبتا فركانس پايين با دامنه بزرگ معمولا به حركت بيمار مربوط مي شوند و ممكن است به طور جدي از شناسايي صحيح اجزاء پتانسيل برانگيخته شنوايي جلوگيري كنند. در طي يك جلسه آزمايش و در يك فرد طبيعي نسبتا آرام فعاليت عضلاني (الكتروميوگرافيك يا EMG ) به طور قابل توجهي با پيشرفت معدلگيري سيگنال كاهش مي يابد. از آنجايي كه فعاليت عضلاني در ثبت پتانسيل برانگيخته شنوايي نويز در نظر گرفته مي شود ، توسط افزايش معدلگيري كاهش مي يابد.