دل نوشته هاي يك متخصص

به كلينيسين ها فرصت ميدهد تا سؤالات بيشتري مطرح كنند.

اگر همسر، دوستان يا خويشاوندان بيمار با سمعك آنهاست، اين همراهان اغلب جزييات مهمي درباره وضعيت فيزيكي و احساسي ، تاريخچه اجتماعي و كاري، مششكلات ارتباطي و ... فراهم ميكنند.

در طول اين مذاكره، كلينيسين ها حيطه هاي مشكل خاص را تشخيص داده و درباره آنها با بيمار بحث ميكنند.

هنگامي كه امكان دارد،كلينيسين ها استراتژي ها ، پروتكل ها يا وسايلي را كه احتمال دارد شدت وزوز بيمار را كم كنند به بيمار پيشنهاد ميكنند. بعضي اوقات قبل از اينكه استراتژي هاي خاص مديريت وزوز پيشنهاد شوند ، تست تشخيصي مورد نياز است.

بخشي از جلسه مذاكره به آموزش بيماران درباره علت هاي احتمالي وزوزشان، همينطور مشاوره و اطمينان آفريني درباره فاكتورهايي كه ميتوانند شرايطشان را بهتر يا بدتر كنند اختصاص مي يابد. اگر بيماران بفهمند كه وزوزشان چيزي خطرناكتر از يك صداي قابل درك نيست، قادر خواهند بود كه كمتر به آن توجه كنند.

تغييرات پيشنهادي سبك زندگي

تعديل كردن چشم انداز و انتظارات بيمار

نكته: به بيماران بگوييد كه كلينيسين ها اغلب نميتوانند وزوز مزمن را معالجه كنند. تعديل انتظارات بيمار يك مرحله مهم در كاهش شدت وزوز است.

كمك به بيماران براي ديد بهبودي نسبت به وزوزشان و تعديل انتظاراتشان از درمان،  يك مرحله مهم در كاهش شدت شرايط است. اما همانطور كه tyler و همكاران (2001) پيشنهاد ميكنند، مهم است كه در بيماران احساس اميد ايجاد كنيم. گرچه براي بيشتر موارد وزوز مزمن در حال حاضر، علاجي در دسترس نيست اما راه هاي زيادي براي بيماران هست  كه از اين علائم نجات يابند.

ارزيابي و اصلاح داروها

تعداد اندكي از داروها، اگر باشد،به شكل مؤثري براي كاهش شدت يا درك وزوزهاي مزمن مؤثر هستند.در زمان مناسب، به آن بيماران توصيه كنيد كه با متخصصشان درباره تجويز داروها براي درمان بي خوابي، اضطراب، افسردگي، ترسها، تمايلات عقده ايي- اجباري يا ساير مشكلات رواني مشورت كنند.