دل نوشته هاي يك متخصص

فيبروز ابرو از آرايش هاي نيمه دائم ابرو است كه امروزه مورد توجه بانوان زيادي قرار گرفته است. هزينه اين عمل زيبا سازي مانند ديگر خدمات زيبايي متغير مي باشد. حال در پاسخ به سوال افراد در رابطه با ميزان هزينه فيبروز ابرو بايد گفت كه اين قيمت به موارد مختلفي بستگي دارد كه عبارتند از

• مركزي كه براي انجام فيبروز انتخاب مي كنيد بر ميزان هزينه انجام اين متد تاثير گزار خواهد بود
• مهارت و تجربه فيبروز كار در تعيين هزينه انجام آن عامل مهمي مي باشد
•  كيفيت رنگ و وسايلي كه فيبروز كار در انجام اين متد از آن استفاده مي كند هم عامل بسيار تاثير گذاري به حساب مي آيد

براي مطالعه بيشتر درباره فيبروز ابرو اينجا كليك كنيد

رابطه ي بين رشد شناختي ورشد گرامري:روش اختلال شنوايي چيست ديگر براي مورد پژوهي اين است كه فرايند هاي شناختي كمي كه در و توسعه ي گرامري نقش دارند،جستجوي جنبه هايي از رشد،خارج از حوزه ي گرامر است.اگر رشد گرامري با ساير رشد ها ارتباط داشته باشد،پس يك مكانيزم مشترك بوجود خواهد آمد.هر مكانيزم مشترك هم براي گرامر و هم براي چيز ديگري،بايد تا حدي كلي باشد.يك قسمت بزرگ از تحقيق،اين روش را بكار ميبرد و بيشتر آن بوسيله ي "اليزابت و همكارانش "انجام ميشود و نتيجه گيري هايي را ترسيم ميكند كه فرايند هاي شناختي كلي شامل كاري هستند كه در آن كودكان،گرامر زبانشان را ياد ميگيرند.براي مثال"اليزابت"27 كودك را از 10 ماهگي تا 28 ماهگي دنبال كرد و داده هايي را روي چندين جنبه از توليد زبان كودك و درك مطلب، جمع آوري كرد.او ميتواند اين داده ها را آناليز كند تا ببيند كه كدام جنبه ها از رشد،به هم مربوط بودند و كدام يك مربوط نبودند.آنها يافتند كه معيار هاي رشد واژگانكودكاندر 13ماهگي و 20ماهگي،قويا به معيار هاي رشد گرامريشان در 2 سال مربوط به "بيتز و همكاران" بيان كردند كه اين مبنا،يك فرايند شناختي مشترك است.بعضي از محققان تلاش ميكنند تا روابط بين رشد گرامري و جنبه هاي كاملا غير زبانشناختي از رشد شناختي را پيدا كنند."اليزابت"رابطه بين توانايي كودكان را براي تركيب لغات در جملات و تواناييشان براي تركيب عناصر در بازي نمادين،را پژوهش كرد. او فهميد كه كودكان 20 ماهه كه جملات طولاني تر را توليد ميكنند،ميتوانند جملات طولاني تر بامعنايي را توليد كنند.اين روش تحقيق،با مدرك آماري آغاز ميشود كه بعضي از فرايند هاي مشترك بوجود مي آيند و سپس سعي ميكنند تا نشان دهند كه اين فرايند ها بر چه چيزي دلالت ميكنند اما آناليز آماري ميتوانند به شمابگويند كه چه چيزهايي به هم مر بوطند ولي نميگويد چرا{براي بحث بسياري از فرايند هاي pothesized  ، نگاه كنيد به Bates ....1988 ).

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%84%d8%a7%d9%84-%d9%be%d8%b1%d8%af%d8%a7%d8%b2%d8%b4-

لكنت و آسيب شنيداري  تنها جمعيتي سمعك am كه در آنها شيوع لكنت كاهش مي يابد افراد آسيب ديده شنوايي هستند. از بين 14000 فرد كم شنوا يا ناشنوا در مدارس كم شنوا 0/4% از آنها لكنت داشتند درصورتيكه ميزان شيوع لكنت در جامعه 1% است. مسدود شدن انتقال هوايي عامل اين مسئله است(ويستر 1968). افراد با آسيب شنوايي گفتارشان را به همان شيوه اي كه افراد لكنتي براي كاهش نارواني شان تلاش مي كنند، اصلاح مي كنند(وينگيت 1976). 
لكنت و فيدبك شنيداري تغيير يافته Masking سطح پوش بايد به اندازه اي باشد كه سيگنال گفتاري گوينده را متوقف كند.شنيدن فركانس هاي پايين(كمتر از 500هرتز)   منجر به كاهش معنادار لكنت مي شود.شنيدن فركانس هاي بالا(بيشتر از 500هرتز)  منجر به عدم تغيير لكنت مي شود.عقايد مختلفي درباره اثرگذار بودن پوش شنيداري در كاهش لحظات لكنت مطرح شده است.برخي معتقدند كه علت افزايش رواني، تغييرات ايجاد شده در حيطه توليد گفتار است نه تغيير در پردازش شنيداري.
 Frequency Altered  Feedback(FAF) هنگاميكه گوينده صداي خودش را در ارتفاع متفاوتي مي شنود،رواني كلامش بهبود مي يابد(پاوول1987).با اين روش گوينده فكر مي كند سيگنال گفتاري از يك منبع خارجي است.برخي از يافته ها بيان ميكند FAF همزمان باDAF  در كاهش لكنت موثرتر است.يافته ها در مورد تاثير FAF متناقض است.
 گفتار گروهي و هم خوانخواندن از روي متن به صورت همزمان با درمانگركاربرش  محدود است زيرا تاثيرش فقط در طول جلسه است.با نگاه فرد لكنتي به دهان خاموش گوينده بدون وجود محرك شنيداري رواني كلام 80% افزايش مي يابد كه اين موضوع نشاندهنده آن است كه سر نخ بينايي براي تحريك كرتكس شنيداري كافي است.   DAFبطور خاص در تاخير حدود 250 ميلي ثانيه اي يك الگوي گفتاري كشيده توليد مي شود كه واكه ها به طور نامتناسبي كشيده تر از همخوان مي شوند.در جريان مراحل اوليه درمان، DAF براي تقويت كشيده گويي هاي بيش از حد، معمولا بر روي حدود 250 ميلي ثانيه تنظيم مي گردد.زمانيكه مراجع به 100% رواني در گفتارش برسد در مرحله بعد مدت تاخير 50ميلي ثانيه كاهش مي يابد لا سرعت گفتار را كمي بالا ببرد.زمان تاخير تا جايي كمتر ميشود كه مراجع بدون تاخير در فيدبك شنيداري رواني گفتارش را حفظ كند.بهبود رواني حاصل از DAF  منجر به ارائه تعدادي نظريه لكنت، بر پايه نقص در ادراك زماني شد.
كاركرد شنيداري و برتري مغزي ناقرينگي هاي ساختاري و كاركردينوروآناتومي كاركردي افراد لكنتي از لحاظ فاكتورهاي پردازش شنيداري متفاوت از افراد غير لكنتي است(مولت2003). در MRI توده هاي ساختارهاي سمت راست مغز افزايش يافته است(جانكي2004).افزايش اندازه شكنج گيجگاهي فوقاني  مشاهده شده است.آناتومي نابهنجار پلانوم گيجگاهي گزارش شده است(فونداس2004).آناتومي ناهنجار ممكن است فيدبك گفتاري را تغيير دهد و DAF  امكان جبران آن را مي دهد. شنيدن دو گوشيارائه اصوات مختلف با هدفون ، به طور همزمان به گوش راست و چپ و بررسي اينكه كدام گوش صدا را سريع تر درك مي كند.برتري گوش به ماهيت سيگنال شنيداري بستگي دارد.اكثر افراد راست دست و راست برتر كه لكنتي نيستند محركات موسيقيايي را كه به گوش چپ آنها ارائه مي شود با صحت بيشتري توليد مي كنند، در حاليكه براي اطلاعات زباني معني دار تمايل اندكي به گوش راست دارند (كيمورا1967).گروهي از افراد لكنتي كه برتري گوش راست را براي محركات زباني همخوان-واكه نشان دادند، براي محركات ملوديك برتري گوش چپ را نشان دادند كه تفاوت معنا داري با گروه كنترل نداشت(روزنفيلد و گودگلاس1980).بعنوان يك اصل هر چه محرك كمتر زباني باشد،تفاوت برتري طرفي گوش ميان گروه ها كمتر ديده مي شود.

منبع :

https://tehransafir.com/hearing-aid-am/

شاخص گفتار براي ورود به مرحله 2 عبارتست از:1) اندازه‌گيريهاي شدت (SRs) در هر سمعك ويدكس روز هفته بايد معادل 1 يا 2 بوده به نحوي كه حداقل 4 روز آن حتماً معادل 1 باشد. 2) درصد هجاهاي لكنت شده در داخل كلينيك (SS%) بايد كمتر از 1 باشد.3) ميزان لكنت در گفتار برحسب دقيقه (SMST) چنانچه در فرايند درمان لحاظ شده باشد بايد كمتر از 5/1 باشد2 اصل در مرحله 2 :1) تصميم‌گيري  در مورد سرعت كنارگذاشتن بازخوردهاي كلامي توسط درمانگر2) عدم ارائه بازخوردهاي كلامي يا ارائه بسيار كم در انتهاي مرحله 2

رويكردهاي داروشناسي در درمان لكنتلكنت يك اختلال توليد حركتي گفتار است كه ممكن است شامل اجزاي اجتماعي، عاطفي و ... باشد. از آنجا كه علت اين اختلال مشخص نيست، انواعي از درمان هاي رفتاري، شناختي، بين فردي و ساير درمان هاي مرتبط براي درمان اين اختلال به كار گرفته شده است. تلاش هاي زيادي نيز جهت شناسايي رويكردهاي فارماكولوژيكال موثر به كار گرفته شده است. منظور از رويكردهاي داروشناسي، استفاده از دارو براي كاهش رفتارهاي اوليه و ثانويه لكنت است. منطق تئوريك استفاده از دارو براي درمان لكنت شامل موارد زير است:فرضيه دوپامين: افزايش سطوح دوپامين در استرايتوم منجر به تعداد نابهنجاري از نارواني ها خواهد شد.كنترل علائم: از داروها به اين دليل استفاده مي¬شود زيرا به نظر مي رسد كه فعاليت داروها فاكتورهاي پايه اي مسبب لكنت را كنترل مي كنند.ارتباط بين سندروم تورت و لكنت: خصوصيات ثانويه لكنت شبيه پيچ و كشش هايي است كه در سندروم تورت يافت مي شود. هر دوي اين اختلالات سطوح بالايي از دوپامين در نواحي زير قشري مغز (عقده هاي قاعده اي) نشان مي دهند.در اين رويكرد، سبك درمان به عوامل مختلفي از قبيل دارو، سن وزن و جنس بيمار، شدت لكنت فرد و استفاده از ساير داروها بستگي دارد ولي چيزي كه مهم است اين است كه رويكردهاي داروشناختي بايد همراه با گفتاردرماني باشد. در اين رويكرد موفقيت به عنوان كاهش هجاهاي لكنت شده، كاهش خصوصيات ثانويه و بهبود نمرات اجتماعي عاطفي در سنجش كيفيت زندگي در نظر گرفته مي شود. سنجش موفقيت از طريق مقايسه نمونه هاي زباني قبل و بعد، مقايسه سنجش كيفيت زندگي و مصاحبه با فرد مبتلا به لكنت و خانواده وي صورت مي گيرد.نكته مهم ديگر در مورد اين رويكرد تعميم و ثبات است. ثبات از طريق استفاده منظم از دارو به دست مي آيد ولي تعميم به وسيله اين رويكرد گزارش نشده است.از جمله مطالعاتي كه به بررسي اين رويكرد پرداخته اند مي توان به موارد زير اشاره كرد:- مطالعه استاگر و همكاران (1995) نشان دهنده افزايش رواني در طي صحبت كردن عمومي بود. 48% در حالت پايه تا 56% بعد از استفاده از clomipramine (ضدافسردگي)- مطالعه مك گوير و همكاران (2000) نشان دهنده كاهش بسامد لكنت بود. 9.6% هجاي لكنت شده به 4.7% هجاي لكنت شده با استفاده از respridone (آنتاگونيست دوپامين/آنتي سايكوتيك).به طور كلي نقاط قوت اين رويكرد شامل كمك به كاهش خصوصيات ثانويه لكنت، نياز به تلاش كم، تاثير مثبت طول استفاده از دارو بر موقعيت هاي طبيعي صحبت كردن و نقاط ضعف شامل تاثيرات جانبي، مهلك بودن تركيب داروها، اختصاصي نبودن اين داروها براي لكنت، استدلال تئوريك ضعيف و حمايت تجربي اندك است. از اينرو به دلايل زير استفاده از دارو براي درمان لكنت توصيه نمي شود:مدت زمان وجود تاثيرات جانبي ناشناخته استتحقيقات اندكي جهت حمايت از موثر بودن داروها در مقايسه با تاثيرات پلاسيبو صورت گرفته است.دارودرماني گران و نتايج آن متغير استمنجر به تعميم نمي شود.

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

كانديد شدن براي كاشت حلزون بسيار نامطمئن تر فروش سمعك ويدكس مي شود اگر قضيه احتمالي در عملكرد تمايز گفتاري پيش بيني شده فقط بر آستانه ي شنوايي استوار باشد. عدم اطمينان بيشتر شكل مي گيرد به اين دليل كه ممكن نيست به طور دقيق توانايي تمايز گفتاري را با سمعك هايي كه بر پايه ي آستانه ي شنوايي هستند پيش بيني كرد . براي بيماران بالغ با كم شنوايي پايدار (long – stanoling) نبايد اين مشكل به وجود آيد، زيرا ....بايد فرصت زيادي براي بيماران كه بايد سمعك بگيرد گذاشته شود تا با سمعك وفق شود و به بهترين كارايي ممكن برسيم و توانايي بازشناسي گفتار اندازه گيري شود .اين موقعيت مطبوع ممكن است هميشه قابل اجرا كردن نباشد اما حتي زماني كه قابل اجرا نيست هم امتحان كردن سمعك مي تواندقبل از كاشتن قابل اجرا باشد.درچه سطحي از كم شنوايي اديو لوژيست بايدتوانايي بازشناسي جملات را به صورت مجموعه ي باز اندازه گيري كند با اين هدف كه تشخيص دهد آيا فرد كانديد كاشت يا بايد به كلينيك كاشت مراجعه كند؟شكل 4 .8 اطلاعاتي را نشان مي دهد كه مي تواند به پاسخ اين سوال كمك كند.به وسيله ي مقايسه آماري توزيع امتيازات براي بيماران بزرگسالي كه كاشت حلزون شدند با توزيع امتيازات گفتاري مشابه افراد داراي سمعك با ميزان كم شنوايي هاي مختلف، مي تواند احتمال پيش گرفتن امتيازات پيش بيني شده ي افراد كاشت حلزون بر امتيازات پيش بيني شده ي افراد داراي سمعك برآورده شود.شكل 4 .8 همچنين نتايج محاسبه مشابه براي بچه هاي با كاشت  حلزون و سمعك را نيز نشان مي دهد . اين منحني بر اساس آزمايش الگوي گفتار بدلي (تقليدي) برابر IMSPAC به دست آمده است .اين منحني سازگار است با نتايج Bothyroyor كه بچه هاي كاشت حلزون شده به طور متوسط تقريباً به خوبي بچه هاي با آستانه ي شنوايي تون خالص بين محدوده ي 90 تا 99 دسي بل زماني كه از سمعك استفاده مي كنند كارايي دارند.بچه هاي كاشت حلزون شده كه اطلاعات آن ها در اين محاسبات استفاده شده است از نسخه ي اوليه ي كاشت استفاده مي كردند.اطلاعات IMSPAC چند قله اي كه در شكل 4 .8 نشان داده شده با چندين مطالعه ديگري كه در آن ها نيز از طرح پردازش چند قله اي استفاده شده است سازگار است .مثلاً بچه هايي كه قبل از كاشت حلزون كم شنوايي شان بيشتر از 100 dbHL است مي توان انتظار داشت كه با كاشت حلزون عملكرد بهتري خواهند داشت نسبت به اين كه از سمعك استفاده كنند.آنها همچنين با مطالعه كوچكي كه نتايج استفاده كودكان از سمعك را با نتايج كاربرد پيوند Clarion با پردازش CIS در كودكان مقايسه مي¬كند سازگار هستند. اين مطالعه نشان مي¬دهد كه در برد گفتارسنجي سمعك با ميانگين از دست دادن فركانس 71 دسي¬بل عملكرد بهتري از پيوند (ايمپلنت) داشت. در مقابل سمعك كودكان با ميانگين از دست دادن فركانس 88 دسي¬بل عملكرد اندكي بدتري نسبت به ايمپلنت در برقراري ارتباط كلامي داشت اما عملكرد كلي كودكان ايمپلنت شده در مجموع بهتر بود.احتمال بهبود روشي براي ارزيابي اين سوال است كه آيا ارزيابي ايمپلنت ضروري است؟ يك تصميم مهم ديگر ميزان بهبود مورد انتظار است. شكل 5-8 افزايش (يا كاهش) پيش¬بيني شده در رتبه شنوايي را در فردي كه پيوند انجام داده نشان مي¬دهد. اين منحني¬ها از همان داده¬هاي به كار رفته به تصاوير 3-8 و 4-8 محاسبه مي-شوند.از تصاوير 4-8 و 5-8 آشكار است كه برد گسترده¬ايي از سطوح شنوايي وجود دارد كه براي آن عملكرد نسبي سمهك¬ها در مقابل پيوندهاي حلزوني گوش ناشناخته است. اين اهميت بدست آوردن توانايي شناسايي واقعي گفتار با سمعك قبل از توصيه به كاشت حلزوني را در هر زمان كه ممكن باشد تقويت مي¬كند.
 يك سطح منطقي از احتمال تنظيم پس¬زمينه¬هاي شناسايي گفتار قبل از توصيه به كاشت حلزوني بايد در نظر گرفته شود. هيچ احتمال درستي وجود ندارد. گرچه مي¬توانيم بيان كنيم كه براي يك ميانگين از دست دادن سه فركانس 85 دسي¬بل يك شانس 50 درصدي وجود دارد كه توانايي درك جملات پس از كاشت بهبود خواهد يافت. لين توانايي براي يك از دست دادن 95 دسي¬بل به شانس 70 درصد افزايش مي¬يابد. بيماران (يا خانواده آنها) مي¬توانند درباره احتمال كاركرد بهتر با يك پيوند حلزوني گوش مورد مشاوره قرار گيرند. سپس آنها مي¬توانند درباره خواست پيگيري يك پيوند حلزوني تصميم¬گيري كنند.براي كودكان عدم قطعيت درباره عملكرد احتمالي با سمعك مشكل بسيار جدي¬اي است. از يك سو اگر كودكي قصد پيوند حلزوني داشته باشد به نفع كودك است كه هر چه سريعتر اين پيوند را انچام دهد. از سوي ديگر ممكن است  زمان طولاني براي آشكار شدن مزاياي كامل سمعك لازم باشد. در يك مطالعه بجز 10 كودك كه بعداً دچار مننژيت شدند و به¬طور اوليه مزيت اندكي از سمعك دريافت كردند. سه كودك پس از 16 تا 25 ماه بهره¬مندي عالي را از سمعك نشان دادند. براي 7 كودك ديگر كاشت حلزوني با تاخير براي اين دوره زماني مي¬تواند پيامدهاي بسيار نامطلوبي داشته باشد. تاخير مي¬تواند توانايي يادگيري در كاربرد اطلاعات فراهم شده به وسيله كاشت حلزوني را كاهش دهد و تبديل به استخوان شدن الكترودهاي ايمپلنت ممكن است غير ممكن باشد يا وقتي كاشته مي¬شنوند كارآيي آنها ممكن است كاهش يابد.

منبع:

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

مرحله 4: من مشكل دارم، من نيازبه كمك دارم وكمك مي خواهم، كليك ومن براي پذيرش كمك آماده امبيمار دراين مرحله به مااجازه مي دهدكه به طورواضح بدانيم كه هزينه هاي كم شنوايي خيلي زياداست، امامنافع حاصل ازعدم اقدام براي اين كارغيرقابل قبول است. بيماركاملا داشتن مشكل شنوايي اش راقبول كرده است. پذيرش هرمشكلي درزندگي يك پيش نيازاست، قبل ازاينكه براي حل مشكل كاري انجام شود واين موضوع به طوركامل ودقيق دربخش بعدي بحث شده است.درسراسراين پروسه Help-seeking، بيماران مجموعه اي ازعكس العمل هاي فيزيولوژيك براي زندگي با شنوايي آسيب ديده راتجربه مي كنند. دربخش زيربه تعدادي ازاين عكس العمل هاتوجه شده است. 
عكس العمل هاي رواني نسبت به كم شنوايياكثرافراد به عنوان بخشي ازپروسه افزايش سن، دچار درجاتي ازكم شنوايي مي شوند، اگرچه اين واقعيت تسلي اندكي براي بيماران مي باشد. بيماران اغلب براي مدت زمان 7سال ياحتي بيشترنيز، قبل ازاينكه آنهابه دنبال كمك براي مشكل شنوايي شان باشند، صبرمي كنند، وحتي پس ازآن نيز، همانطوركه قبلا ذكرشد، ملاقات اوليه اغلب به اصرار اعضاي خانواده مي باشد ونه به اين علت كه آنها خودشان براي جستجوي كمك آماده اند.درك اين تاخير، اولين مرحله براي درك بيمارمان مي باشد. چرا اين بيماران اين مدت راصبرمي كنند؟ ترس هاي آنهاچيست؟ موانع آنها چيست؟عكس العمل نسبت به عوامل استرس زازماني كه مابا يك موقعيت استرس زامواجه مي شويم، مايا به اين موقعيت نزديك مي شويم (بوسيله حل آن، يا پيداكردن كمك براي حل آن) يااينكه ازآن اجتناب مي كنيم. اجتناب مي تواند باعث شكلي ازاجتناب شناختي (من بعدا درمورداين مشكل فكرمي كنم)، تغييرمسيرعاطفي (مثل ابرازخشم درباره يك موقعيت نامربوط) يا اعوجاج شناختي (ساخت فرضيات برپايه نيازهاي نادرست: "من نمي توانم مشكل شنوايي داشته باشم، چون من درسلامت كامل هستم)، شود.هنگام آغاز تجربه مشكلات شنوايي توسط بيماران، اجتناب رواني يك عكس العمل طبيعي است. بيماران ممكن است براي "فكركردن درمورد آن" تاخيركنند چون آنهاهنوز كمي مي شنوند، وهيچ دردي وجود ندارد. آنها ممكن است توضيح آن راعادت هاي صحبت كردن ضعيف سايرافراد بيان كنند. باافزايش كم شنوايي، استرس نيزافزايش مي يابد. استراتژي هاي مقابله اي اوليه نيزكارايي كمتري دارد.اولين ملاقات اديولوژي بيماران، اولين مرحله براي آغازاقدام براي مشكل شنوايي مي باشد.

منبع :

https://tehransafir.com/%d9%82%db%8c%d9%85%d8%aa-%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9/

ABR در ضايعات BSبهتربودن حساسيت شنوايي سايت سمعك (عموماً) در بيماران با اختلالات BS از بيماران با وستيبولار شوآنوماحساسيت و ويژگي ABR در درگيري هاي BS:نوع ضايعهدرگيري مسيرهاي شنوايي در ضايعات BSضايعات BS اينتراآگزيال، به علت نزديكي به خط وسط، غالباً ABR  غيرطبيعي براي هردو گوش (با قدرت تشخيصي 95%) را نتيجه ميدهند. الگوي ABR در ضايعات BSظهور امواج I وII (البته اگر كم شنوايي محيطي قابل توجه نباشد)فاصله بين موجي (I-III) افزايش يافته ( اگر هسته هاي شكمي حلزوني سالم باشند، موج III نيز نرمال خواهد بود)فاصله بين موجي (III-V) افزايش يافته ( شاخصي معتبر دال بر درگيري BS)فاصله بين موجي (I-V) افزايش يافتهILD براي موج V، در ضايعات BS شاخص معتبري نيستنسبت دامنه موج V به I، همانند درگيري عصب 8 مي باشدوجود امواج زودتر و نبود موج V (به شدت دال بر درگيري BS)جهت داري در ضايعات BSدر ضايعات BS غالباً نقص دو طرفه مشاهده مي شود.در ضايعات نزديك به خط وسط، اثرات كنترالترال نيز مطرح شده است.تمايز درگيري عصب از BS توسط ABR فاصله بين موجي (III-V)، معمولاً در ضايعات VS طبيعي است، مگراينكه تومور بزرگ باشد.نبود موج V يا كمپلكس امواج IV و V، درحاليكه امواج ابتدايي وجود دارند، اين حالت تنها در ابنرماليتي BS مي باشد.عدم وجود تمام امواج ABR، بيشتر با درگيري عصب شنوايي هم خواني دارد.تاخير در (I-III) و (I-V)، هم در ضايعات BS وهم در درگيري هاي عصب مشاهده مي شود.افزايش فاصله بين موجي (I-III)، هم در تومور عصب 8 و هم هنگام وجود ضايعه در لترال كودال BS (درگيري هسته هاي حلزوني) ديده مي شود.

منبع:

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

يك نمونه حيواني را دقيقاً پس از مواجهه با عاملي وبسايت كه سبب ايجاد تروماي اكوستيك مي شود نشان مي دهد. توجه كنيد كه اندام كورتي از غشاء پايه بيرون افتاده و در يك مدل «مارپيچي» پيچ مي خورد. در طول چند روز پس از مواجهه تمام سلول هاي حسي و پشتيبان (محافظ) در اين ناحيه از حلزون تخريب شدند و اين ناحيه با يك لايه از بافت اپپتليوم سنگفرشي پوشانده شد. حساسيت بالاي حلزون نسبت به تروماي آكوستيك يك ويژگي اصلي براي حلزون گوش است. تروماي آكوستيك نيمه ي رأسي گوش داخلي را تحت تأثير قرار مي دهد. قابليت آسيب پذيري نيمه ي قاعده اي حلزون گوش سبب انتقال علائم گوش خارجي و مياني مي گردد و همچنين منجر به گسترش فضايي صداهاي كوتاه مدت كه مي توانند باعث تروما گردند مي شود.چه ويژگي هايي در صوت (صدا) وجود دارد كه به آنها قابليت ايجاد تروماي آكوستيك مي دهد؟اول اينكه مواجهه با عامل خطرساز بايستي تا حدي بالا باشد كه به آن سطح بحراني مي گويند يعني اينكه سيگنال مي بايست داراي انرژي كافي جهت كشيدن مجموعه غشاي پايه / اندام كورتي بيش از حدود الاستيك آن باشد.سطح بحراني تا حدودي در ميان افراد و گونه هاي مختلف متفاوت است اما در انسان ها بيش از ميزان ماكزيمم SPL dB 140 مي باشد كه يك حد پايه رايج است و اين حد بوسيله مقررات سروصداي شغلي تغيير پيدا كرده است.(OSHA, 1983; NIOSH, 1998)دوم اينكه مواجهه به جاي «پيوسته بودن»، «ايمپالسي» است كه مواجهه ايمپالسي مدت زمان بسيار كوتاهي از ميكروثانيه تا چند ميلي ثانيه را داراست. سوم اينكه به نظر مي رسد «زمان خيز» سيگنال با قطري كه ايجاد مي كند مرتبط است. يك پيش بيني مهم خطر ناشي از مواجهه ي ايمپالسي اين است كه چگونه فشارصوت از محيط تا سطوح اوج افزايش مي يابد

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%b1%d8%aa%d9%88%d9%86/

اطلاعات به مامي گويدكه ازبرخي ازجنبه هاي اطلاعات بيشتر پروسه Help-seeking براي تعدادزيادي ازبيماران چشم پوشي شده است.پيش ازاين ما قرارگرفتن دريك دوراهي، زماني كه ازبيمارمي پرسيم كه "شما امروزشنوايي تان راچطورتوصيف مي كنيد؟" راذكر كرديم. بيمارممكن است تنها اين رابگويد "من اصلا دوست ندارم اين مشكل راقبول كنم، اماممكن است همسرم درست بگويد. اوتنهاكسي نيست كه اين مشكل راذكر كرده، ومن خودم نيزمتوجه مشكلاتي شده ام. اما پذيرش پيرشدن راحت نيست."اگربيماربعد از ارزيابي شنوايي وتاييد يك كم شنوايي اين پاسخ رابدهد، خواننده ممكن است تعجب كند كه :چرا بيمار اين را درابتدااين را نگفت؟ احتمالا پاسخ اين پرسش اين است: ما اغلب نيازداريم كه راهمان راآسان كنيم طبق چيزي كه Stone وهمكارانش گفته اند و "مكالمه مشكل" ناميده مي شود. درك اين واقعيت كه اين مكالمات شخصي هستند وبيان آنها براي بيمار راحت نيست، به اديولوژيست كمك مي كند كه به طورعميق به پيام هاي وراي كلمات توجه كند. Reik اين توجه را "شنيدن باگوش سوم" مي نامد.مرحله 2: من مشكل دارم، اما من نيازبه كمك ندارمبيمار دراين مرحله مي خواهد به اين وضعيت اعتراف كند وبا اين مسئله كه اونمي تواندبه خوبي بشنود،موافقت كند. بااين حال، اودرذهننش مزاياي قيمت راتجزيه وتحليل مي كند: كم شنوايي باعث ناراحتي هاي جزئي شده است، اوكلماتي را ازدست مي دهد، اما اوميزان استرس زيادي رابخاطرآن احساس نمي كند؛ به عبارت ديگر، مزاياي حفظ وضعيت موجود مهم تراز آنهايي كه قيمتشان كمتراست،مي باشد.مثل هميشه،مامي خواهيم اين سوال را ازبيماربپرسيم  كه "من چطورمي توانم به شماكمك كنم؟" وپاسخ احتمالا همانند پاسخ مرحله 1خواهدبود، "من به همسرم گفتم درمورد آنچه درجريان است" ياشايد "من مايلم كه فقط بدانم آن چقدربراين من مضراست-شما مي دانيد كه اومي خواهد زمينه اي راايجاد كند".  

منبع:

https://tehransafir.com/

توجه كنيد كه بجز فركانس2000هرتز،تجويز  OFL90 به طور اينجا را كليك كنيد قابل توجه بزرگتر از ارزش هاي OFL90هستند كه با سمعك پشت گوشي پرقدرت،قابل دستيابي است. (همانطور كه در جدول16.1 نشان داده شده است).همچنين توجه كنيد كه افت حسي عصبي در اين مثال،به طور خاص،ملايم است.در نتيجه حداكثركنترل خروجي سمعك هاي انتقال استخواني به طور معمول اين توانايي تنظيم شدن را دارد تا بيشترين احتمال خروجي را به نسبت حالتي كه به طور انفرادي تجويز مي شود،ارائه دهد. مناسب بودن حداكثر خروجي بايد با اين حال،بصورت سابژكتيو(ذهني) ارزيابي شود.انتخاب فرآيند پاسخ بهره فركانسي با معادله ي16.2 يا 16.3تعريف مي شود و در جدول16.4،توضيح داده شده است.بهرحال بايد براي هر بيماري كه از سمعك انتقال استخواني استفاده مي كند،به كار رود.سطح حساسيت آكوستيكي-مكانيكي هدف، بايستي با مشخصه ارائه شده براي سمعك،بررسي گردد.تنظيم تون كنترل مناسب وتنظيم بهره،مي تواند استنباط گردد.دو تذكر بايستي در فرآيند تجويز و محاسبات سطح چارچوب حساسيت در اين بخش به كار رود. بهر حال جنبه هاي عملكردي گوش مياني، مي تواند عامل رابطه بين صداهاي انتقال هوايي وانتقال استخواني باشد كه متنوع تر از آنچه كه در اين بخش فرض شده است،و بنابراين تغيير تجويز به نحوي كه براي بيمار مطلوب باشد.فرض مي شود كه بزرگي افت انتقالي و افت حسي عصبي،تعيين شده است.اگرچه عمل براي تعيين اين بخش ها بر اساس آستانه هاي انتقال هوايي واستخواني رايج است،اما بخوبي تعيين شده است كه اختلالات گوش مياني،آستانه هاي انتقال استخواني را مي تواند بالا ببرد و يا سركوب كند(متوقف نمايد).يك مثال براي اين حالت،كارهارت ناچ(بخش9.4 را ببينيد)است كه افتي است كه در اثر اتواسكلروز رخ مي دهد، اما اثرات مختلف در هر جهت،براي ديگر انواع افت انتقالي رخ مي دهد.صداهاي شدت بالا از سمعك انتقال هوايي،از راه گوش مياني منتقل مي شود و بنابراين با رفلكس ركابي،تضعيف مي شود.قاعده تجويز به مقدار زيادي تحت تاثير ميانگين سطوح ناراحتي وميرايي توليد شده بوسيله ي رفلكس ركابي،قرار مي گيرد.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/